Zoals een gravure haar kenmerkende verborgen schoonheden heeft.
welke voort komt uit een taal van de hand
die fysiek in de oppervlak van Materie snijdt.

Zo heeft een sculpture het signalement van de hand welke de materie vormt en kneed  vanuit een hopeloze massa , nog zonder vorm of bestemming.

De naieve eenvoud van het materiaal vervormt onder de handen van de maker tot een ruimtelijk "zijn". Met een eigenheid, karakter of zelfs een ziel. Een ziel die door de hand is toegevoegd en door de ogen van de beschouwer ontdekt, gevonden of ontmoet kan worden door de verbronste "eeuwige dimensie" in vorm, ruimte en tijdsloze verstilling.